hayal

Makale : Ömer ÇAM
(M. Ü. Emekli Öğretim Görevlisi)
(Hizmet Gazetesi - Yıl : 5, Sayı : 54, 11.11.1995, sh. 4'de yayımlandı.)

Karadeniz'de kıyı şehirlerimizin en şirini tereddütsüz söylenebilir ki Ünye'dir. Gerçekçi bir anlatımla Ünye'yi, Karadeniz'in pırlantası ve tabiat güzelliğinin şaheser tecellisi olarak nitelemek gerekir.

Gören gözler için turistik değerlerle dolu bir şehir olarak dikkati çeken Ünye'ye uzaktan bakanlar bile ondaki güzelliğin farkına varırlar. Bu şirin şehirde birkaç gün kalanlar, Anadolu'nun tüm güzelliklerini bir arada izlemek imkânını bulurlar.

Burda bahar başkadır... Yazlar, Kışlar başkadır... Burda tabiat çok cömert davranmıştır : Güney'den Kuzey'e dalga dalga, sıra sıra uzanan yeşil tepeler, elma, fındık bahçeleri şirin bir kıyı Ünye'nin doğal dekorunu oluşturur. Şair Ömer Bedrettin Ünye'den ayrıldıktan sonra yazdığı bir şiirini;

Ömer Bedrettin Uşaklıgil

Eski Ünye Kaymakamı - 1932/1933

.
DENİZE HASRET

Sevmiyorum suyunda yıkanmamış rüzgârı
Dalgaların tütüyor gözümde mavi, yeşil;
Yüzümü güldürmüyor sensiz ay ışıkları
Ufkumda yükselmeyen güneşler, güneş değil
Bir gün nehirler gibi çağlayarak derinden,
Dağlardan, ormanlardan sana akacak mıyım?
Ey : Deniz şöyle bir gün sana bakacak mıyım?
Elma bahçelerinden, fındık bahçelerinden.

mısraları ile bitirirken bu güzel şehire özlemini anlatmak ister. Aynı şiirde geçen ilk kıt'a da, Ünye'nin şâir gönlünde bıraktığı izlenimleri yansıtır. Bir süre Ünye'de kalanlar, ayrıldıktan sonra bu güzel şehrin uzun yıllar hasretini çekerler...

Değerli yazar Va - Nu eşi Meziyet Hanım'la bir kış Ünye'de kalmış, dinlenmiştir.

Bu satırların yazarı bir şiirinde Ünye'nin baharını şöyle özelleştirir;

ÜNYE ÖZLEMİ

Bir parıltı yükselir tutuşurken yıldızlar
Bu serin bahçelerin uyuyan baharında,
Ve gülüşür uzaktan şafak çehreli kızlar
Süzülürken ışıklar zümrüt dalgalarında.
Ve mavi mavi kuşlar uçurur rüyamızı
Pembe pembe uçuşlar kucaklar dünyamızı,

Çakır Tepe'nin yamaçlarında menekşe renginde
Yeşil, yemyeşil gölgeler görülür çam ağaçlarında...
Damla damla, altın peykeler görülür.

Ünye'de güneş; Cennet'in binbir renkli kızıdır,
Gün doğarken güneş sarı, batarken kırmızıdır.
Ünye, canım Ünye, canım ciğerim Ünye,
Derelerine kaynak olayım Ünye,
Bahçelerinde toprak olayım Ünye,
Ağaçlarında yaprak olayım Ünye...

ÖMER ÇAM

Ömer Çam (Kürsüde) - Osman Öztuncer (Solda)

http://ibogurkan.sitemynet.com/index/id2.htm

Gerçekten ilkbaharda Ünye'nin büyülü güzelliği birden tutuşur. Işıl ışıl yükselen parıltılar, zümrüt dalgalardan süzülen ışıklar, menekşe gölgeler, şafak çehreli kızlar, elma, fındık bahçeleri, akşam saatlerinin renk ve hayal âleminde geçen gürültüsüz yaşantıları Ünye'nin Cennet ya da Cennet'in Ünye'de olduğuna insanı inandırır.

Ünye'nin Yaz'ı, daha gönül çekicidir. Hafif bir serinlik, Dünya'nın en tatlı serinliği bütün Yaz devam eder. Yazın birkaç gününü burada geçirenler, aldıkları tatlı anıları ömürleri boyunca damla damla yaşarlar. Ve bu yaşantılar, geçmiş günlerin zevk dolu nostaljik hayalini oluşturur. Burcu burcu gönüllerdeki Ünye...

Yaz günleri kır eğlencelerine doyum olmaz... Kır Ünye'nin içindedir. Fındık bahçeleri şehirde hemen başlar. Az ötelerde mısır tarlaları ve Akçay'a doğru da pirinç tarlaları uzanır.

            "Pirinç tarlalarına vurmuş kızıl bulutlar,
              Rüzgârda perçemleri titriyor mısırların...
              Sıra fidanları gibi bir tarlaya dizilmiş
              Renk renk köylü kızları mısır çapalıyorlar...
              Belli ki hepsi de candan sevmiş, sevilmiş,
              Kâh türkü söylüyorlar, kâh işe dalıyorlar..."

Ünye'de Sonbahar'ın güzelliğini nasıl anlatalım? Karadeniz sahillerinin tüm güzelliği Ünye'nin Sonbahar'ında tatlı bir hüznün içinde geçer. Bu mevsimde bir melek simasını andırır. Ünye : Deniz düz, ağaçlar dik, gökyüzü duru ve duygundur. Her yanda başka rahatlık, başka huzur, başka güzellik vardır.

Bu satırları Ünye'de ılık bir gecenin geç saatlerinde yazıyorum. Arada bir pencereden dışarı bakıyorum. Pencerem açık. Sokaklarda bir uyku sessizliği var... Gecenin güzelliği Ünye'de, Ünye'nin güzelliği gecede... İnce bir hava esintisi yüzümü okşuyor, içime bir ferahlık, bir rahatlık serpiliyor...

Evler, tatlı anılarla dolu bir hayal sığınağı gibi gözümde parlıyor. Bu evlerde çocuklar, kadınlar, erkekler uyuyor. Çocuklar : Sevimli çocuklar, zeki çocuklar... Kadınlar : Sağlam kadınlar, aile ocağının koruyucu melekleri, şerefli kadınlar... Erkekler : Mert erkekler, çalışkan erkekler, dürüst erkekler...

Şimdi sokaklardan ötelere bakıyorum : Denize bakıyorum... Gökyüzüne bakıyorum... Sahilin ötesinde uzanan tepelere bakıyorum : Gözlerim Ünye'nin ılık, aydınlık gecesinde, tabiat güzelliğinin içinde dolaşıyor hep...

Gökyüzü açık, mehtaplı, denizin üstünde bir tavan gibi... Ay ve yıldızlar denize uzanıyor. Deniz bu avizenin altında uyuyor. Sahilin gerisinden, uzanan tepelerin üstüne kuş olup uçsam diyorum.

Bütün ömrüm bu sahilde geçse diyorum. Şu Ünye'nin tozuna toprağına karışsam diyorum.

            "Çakır Tepesi'nin yamaçlarında,
              Menekşe renginde gölgeler vardır;
              Yeşil, yemyeşil çam ağaçlarında,
              Damla, damla altın lekeler vardır...
              Burda Güneş Cennet'in binbir renkli kızıdır,
              Doğarken sular sarı, batarken kırmızıdır."